The Significance of the Westminster Standards as a Creed. By Benjamin B. Warfield. New York, Charles Scribner's Sons 1898, p. 36.

291 Deze rede werd door Prof. Warfield gehouden voor het presbyterium van New-York, den 8sten November 1897, bij gelegenheid van de herdenking van het 250 jarig bestaan der belijdenis van Westminster. De Synode van Westminster, waar deze belijdenis opgesteld werd, dankte haar ontstaan aan den strijd, die in de 17e eeuw in Engeland door het Puritanisme tegen het Romanisme der Anglikaansche kerk en tegen het absolutisme der Stuarts gestreden werd. Zij werd in 1643 door het Lange Parlement saamgeroepen en kwam in datzelfde jaar bijeen. Zij stelde eene belijdenis op en voorts een grooten en kleinen catechismus, die te zamen onder den naam van Westminster Standards bekend staan. Ten vorigen jare werd daarvan het 250-jarig bestaan herdacht. In de rede, welke Prof. Warfield bij die gelegenheid te New-York hield, wijst hij achtereenvolgens op de historische, wetenschappelijke en godsdienstig-theologische beteekenis van de Westminster belijdenis. Prof. Warfield zegt er in zijne rede, die uiteraard door den tijd zeer beperkt was, eer te weinig dan te veel van. Hoewel de Synode door het Parlement werd saamgeroepen en hare leden door het Parlement werden benoemd; ofschoon de koning hare samenkomsten verbood en de Engelsche bisschoppen haar nooit erkenden; in weerwil dat de meerderheid van het Engelsche volk aan de Episcopaalsche kerkregeering gehecht bleef en het Presbyterianisme in Engeland later, mede door eigen schuld in macht en invloed steeds is gaan dalen; desniettegenstaande 292 is hare beteekenis tot op den huidigen dag grooter geweest dan van eenige andere synode in de Gereformeerde kerken. Haar belijdenis is de confessie geworden van het grootste gedeelte der Gereformeerde Christenen. Zij is van Engeland uit doorgedrongen in Schotland, Noord-Amerika en de Britsche Koloniën en wordt nog heden ten dage door millioenen beleden. Deze beteekenis en dezen invloed dankt zij aan de geleerdheid en vroomheid dier mannen, die in Westminster van 1643 tot 1652 vergaderd waren; aan de zuiverheid en klaarheid, de beslistheid en voorzichtigheid, de wijsheid en gematigdheid, waarmede zij naar den Woorde Gods werd opgesteld. Prof. Warfleld wijst dit alles welsprekend aan. Het is te hopen, dat zijn bezielend woord ten rijken zegen moge zijn en in de Presbyteriaansche kerken van Amerika de in deze dagen verflauwende liefde voor de Westminster belijdenis wederom met kracht doe opwaken en toenemen.